4

Pieter Pauw
Costerweg 75
6702 AA Wageningen
Tel: 0317-473100
E-mail: pieterpauw@vilente.nl
www.vilente.nl/pieterpauw

Zo trots als een (Pieter) Pauw zijn

4 THekopjes

Pieter Pauw is een woonzorgcentrum waar 82 bewoners met dementie wonen, 10 bewoners met geronto-psychiatrie en 41 bewoners met somatische aandoeningen. Iedereen heeft een eigen kamer in een woongroep van 9 personen, die gesitueerd zijn aan een binnenstraat. Pieter Pauw biedt tevens dagbesteding, ontmoetingscentrum, zorghotelfaciliteiten en spoedzorg. Pieter Pauw maakt onderdeel uit van Vilente, een zorgorganisatie die op 8 locaties in Ede, Wageningen, Oosterbeek en Heelsum wonen en zorg biedt, alsook thuiszorg.

Parkeren aan voorkant dominant

Pieter Pauw is gevestigd in een vrij nieuw, nogal streng ogend gebouw,

waarvan de kleurrijkheid – zo zegt de website – ons eerlijk gezegd niet zo is opgevallen. Het gebouw ligt aan een aangenaam groene weg, van een prettig soort drukte qua auto’s en fietsers.

De afstand vanuit het gebouw is voldoende om de lusten van het voorbijgaande verkeer te proeven, maar de lasten aan je voorbij te laten gaan. Het valt ons dan ook meteen op dat deze kwaliteit om de levendigheid van buiten te verbinden met ‘het binnengebeuren’ van de bewoners, niet is benut. In plaats daarvan zien we voor de zoveelste keer dat het parkeren van auto’s voorrang krijgt,

waardoor het isolement van gebouw en bewoners naar de omgeving wordt versterkt. Zwaai- en oogcontact is daardoor beperkt, terwijl bij Pieter Pauw het parkeren voor de deur ook helemaal niet noodzakelijk is, constateren we bij ons rondje om het huis: een flink parkeerterrein terzijde van het gebouw ligt er vrijwel autoloos bij.

Een vooringenomen start van het rondje om het huis

Ons humeur op deze hete dag wordt er niet beter op als we strompelend over een onbestemd kiezelpad ons door bosjes waden waar de teken ons elk ogenblik kunnen bespringen.

We mopperen erover dat dit pad voor bewoners en hun bezoek onbegaanbaar is, totdat we op het einde van onze ‘marteltocht’ een mevrouw heerlijk zien wandelen. Blijkt er een prima wandelpad aan de binnenzijde van de hagen te zijn, precies zoals we het ons zouden wensen.

De hele tuin is trouwens heerlijk gevarieerd qua beplanting en bloemen en geoutilleerd met tuinhuisje, kas etc. en ligt er prachtig bij.

Ook vanuit de buurt kun je erin lopen. Blijkbaar kan dat zo in Wageningen.

Mysterieus buitentrapwerk

Opgewekter vervolgen we onze tocht en stuiten op een wel zeer merkwaardig trapwerk.

De dames THe zouden de dames THe niet zijn als ze daar ook niet het fijne van zouden willen weten. Dus lopen we naar boven en ontdekken dat je op het dak terecht komt.

Voor wat? Ja, voor wat. Wij fantaseren dan natuurlijk meteen over de mogelijkheden om er dakterrassen van te maken, de daken groen te maken en zo ook meteen een bijdrage te leveren aan opvang van regenwater, aan warmte-koude regulering en aan de luchtkwaliteit. Wellicht iets voor de studenten van de Landbouw Universiteit die Wageningen herbergt? Een programma Groene Daken voor woonzorgcentra zou alleen maar winnaars kennen: de bewoners, het milieu en de zorgorganisatie exploitatie. TIP van ZORGVISITE. Het laatste stukje aan de straatkant vinden we donker en contactloos.

Als we later binnen zijn, zien we dat daar een enorme ontmoetingsruimte is en ook nog een soort van restauratieve ruimte.

We vinden het dan echt zonde dat deze ruimten zich zo van de buitenkant afkeren.

Entree met Vilente bushalte kan huiselijker

De entree is koninklijk met een weldadige buitenoverkapping en alles keurig bestraat en verlicht.  Voor ons mag het wat vriendelijker door er bloembakken te plaatsen, een welkomstbord en  een kunstwerkje, bijvoorbeeld een borstbeeld van de begin 20^e eeuwse weldoener Pieter Pauw, waarvan we binnen wel een plaquette aantreffen.

We missen informatie over wat we in het gebouw allemaal aanwezig is. En natuurlijk storen we ons eraan dat de enige ‘buitenreclame’ een immens spandoek is waarin Vilente oproept om naar een leuke en uitdagende baan te solliciteren.

We zeggen het al vaker: Wat roept dit bij je bezoekers op? Vragen die zich niet af of er hier wel voldoende personeel is?  En realiseer je je wel dat dit het thuis van de bewoners is waar jij werkt? De Vilente bushalte doet ons deugd net als de leuk geplaatste ronde buitenbanken.

Een binnenstraat waar je u tegen zegt

De hoogste tijd om naar binnen te gaan. Al onze kritiek verstomd als we de binnenstraat doorlopen. Wat een genot hoe deze eruit ziet qua hoogte en breedte, hoe de drie galerijen – waar de woongroepen en kamers contact met elkaar maken – en hoe de trappartijen zich erin voegen.

Aan weerskanten van de binnenstraat treffen we allerlei functies van bibliotheek tot winkeltje en grand café, terwijl de binnenstraat zelf heel gevarieerd is ingericht.

Een waterpartijtje met een fonteintje,

een leuk terrasje met het menu van het grand café,

een boom met een bank eromheen,

een kinderspeelplaatsje, een draaiorgel (TIP van het HUIS),

en een prachtig poppenhuis.

Je hebt heel wat te kijken en vertier en dat maakt een wandelingetje door die binnenstraat heel plezierig.

Van de galerijen af heb je ook steeds een leuk uitzicht. We begrijpen ook dat er een beleid is dat de mensen met ‘een vrij gevoel’ kunnen aanscharrelen. We koekeloeren door de raampjes in de woonkamers en slaapkamers en zien hetzelfde beeld terugkomen. Fijn. We begrijpen vanuit de website dat er ook 2 belevingsruimten moeten zijn: Sferium (kleuren, geuren, geluiden) en Kurium (water, weldaad en bad) Klinkt heerlijk maar het brengt ons wel tot de tip veel meer te presenteren wat je aan aangenaams in huis hebt. TIP van ZORGVISITE.

Maak de kantoorruimtes open en denk na over de vele m² recreatieruimte

We filosoferen nog wat over de kantoorruimtes aan de binnenstraat die het dichts bij de toegangsdeur gesitueerd zijn.

Die zien er heel gesloten uit. Wij denken dat het beter zou zijn die ruimten open te breken naar de binnenstraat, zeker omdat de receptiefunctie is opgeheven en vervangen is door een digitale zuil.

Zo kan kantoorpersoneel ook wat toezicht houden op wie er allemaal zomaar binnenkomen. TIP van ZORGVISITE. Ons werd geen strobreed in de weg gelegd om binnen te stappen en rond te struinen. Dat zou je in je eigen huis of flat toch ook niet willen?

Kookboek en boekje met 50 belevingsgerichte concrete tips en beeld en woord

De enorme recreatie- en ontmoetingsruimte waar we aan het eind van ons rondje om het huis al op stuitten, komt binnen nog immenser op ons over. Niets Pieter Pauw te na gegeven: het ziet er keurig uit, maar wat doe je ermee. We vragen ons af of het niet efficiënter zou zijn deze ruimten op de begane grond te verbouwen tot woonruimten?

Het rek met veel en leuk informatie materiaal staat er verloren bij. Zet die sowieso op een plek aan het begin van de binnenstraat. En geef het geweldige kookboek dat we erin aan treffen en prominente plaats,

net als het fraaie boekje ‘Hier zijn wij trots op’. De recepten in het kookboek

ontstijgen de hutspot en gehaktbal, waar wij Dames THe overigens ook dol op zijn. Het boekje ‘Hier zijn wij trots op’ bevat ruim 50 praktijkvoorbeelden van mensgerichte (Planetree) zorg bij Vilente. Echt heel goed vormgegeven en geïllustreerd. De voorbeelden van de mobiele keuken, de aanwezigheidsborden, of het afsprakenschilderij voor familie zijn uit het hart en de mond van de Dames THe gegrepen en spreken natuurlijk zeer aan. TIP van het HUIS.

Spoedzorg goed geregeld en een voorbeeld voor alle gemeenten in Nederland

In de binnenstraat treffen we ook een ruime toegang naar de Spoedzorg die Vilente vanuit Pieter Pauw biedt voor de gemeenten Wageningen, Ede en Renkum. Daarvoor zijn vijf bedden beschikbaar. De folder en daarin het visitekaartje met de 24 uur per dag bereikbare spoedzorg-telefoonlijn voor mensen met een psychogeriatrische en somatische problematiek is een voorbeeld voor andere gemeenten. Nog maar kort geleden stond de Amsterdamse krant Het Parool vol over de chaos die op dit vlak in Amsterdam heerst. TIP van het HUIS.

Website te bescheiden en te weinig transparant.

Bij dit alles wat wij aantreffen aan voorzieningen, boeken en informatie steekt de website schril af. Je moet daarop echt zoeken naar de informatie die er uiteindelijk wel is. Het bewonersinformatieboekje staat er op, maar om het te vinden moet je de websitekrochten door. Dat geldt voor meer informatie. Je vindt op de website wel een hele lijst met namen van wie waar werkt bij Pieter Pauw en hoe je hen kunt bereiken per telefoon of email, maar waarom geef je die informatie niet een veel prominentere plaats op de homepage van Pieter Pauw. Het voert hier te ver om meer voorbeelden aan te halen hoe je de website kunt inzetten voor het doel dat Pieter Pauw en Vilente nastreven.

Met een heel ander gevoel dan bij de start verlaten we Pieter Pauw. Voldaan op wat we eraan troffen; met een lege maag omdat er bij Pieter Pauw niets te smikkelen viel, omdat het grand café, gerund door vrijwilligers, op maandag gesloten is. Dat wisten we van te voren, dus we rekenen het Vilente niet aan. Het gaf ons wel de aanleiding om de binnenstad van Wageningen te verkennen, het legendarische Hotel de Wereld te aanschouwen en op deze mooie dag een terrasje te pikken.

Bezoek afgelegd juni 2016

Copyright Dames THe Tineke van den Klinkenberg  en Hetti Willemse/ Publicarea