Verpleeghuis Camillus
Heinsbergerweg 176
6045 CK Roermond
Tel: 088-6108861
E-mail: klantenservice@de zorggroep.nl
Website: www.dezorggroep.nl
Een schreeuw om aandacht voor complex somatische cliënten
4,5 THekopje voor het kleinschalig wonen mensen met dementie
3,5 THe kopje voor het groepswonen somatische cliënten en het Theehuis
Na een bijna eindeloos lange straat te zijn afgereden, ons steeds afvragend of we er al niet voorbij zijn gereden, vinden we dan toch de ingang van het Camillus-terrein. We staan direct oog in oog met in Engelse cottage-stijl gebouwde (groeps-)woningen met een fraaie omheining van houten palen,
om meteen daarna verdwaasd op te kijken naar een enorm zes, zeven etages groot foeilelijk flatgebouw.
Vervolgens zien we weer een gebouw van grote schoonheid, waar palliatieve zorg gegeven wordt.
Doorrijdend over de prettig meanderende weg door het terrein treffen we weer dezelfde cottage style (groeps-)huizen, maar dan zonder omheining. We aarzelen, hoe zit het hier: is het openbaar toegankelijk? Aan de andere kant ontwaren we een ander leuk gebouw waar een theehuis in is gevestigd. Daarbij voelen de dames THe zich thuis.
Overzichtsplattegrond van het terrein en gebouwen in het fraaie landschap gewenst
Het terrein waar Camillus op gelegen is prachtig aangelegd met poeltjes en lichte glooiingen.
Je moet de jaren ’80 etageflat wel even wegdenken. (We begrijpen, na een bezoek van ons binnen dat die flat ook gaat verdwijnen; er verblijven nu nog mensen voor revalidatie; daaraan gelieerde disciplines voeren er praktijk. Deze functies worden straks ondergebracht in een zorghotel, dat momenteel op het terrein van het Laurentius ziekenhuis in Roermond wordt gebouwd. Daarom laten we verder deze oudbouw buiten beschouwing. En denken we de tijdelijke behuizing, die we elders op het terrein aantreffen ook weg.
Foei, De Zorggroep! We begrijpen dat de cottage nieuwbouw al een jaar in gebruik is. Dan had dit bouwsel toch allang ontmanteld kunnen zijn? Waarom moeten mensen hier tegen aan blijven kijken? Dat lijkt ons zeker geen pretje als je er ook nog tijdelijk gewoond hebt, wat zo zijn beperkingen zal hebben gehad).
Het terrein en de bebouwing heeft onbegrensde recreatieve mogelijkheden. Niet alleen voor wandelingetjes, die je er in uit kunt zetten, of voor wat sportieve activiteiten zoals bijvoorbeeld een laag volleybalnet of een laag basketbalnet, TIP van ZORGVISITE. maar ook voor de beleving van buiten zijn en van de natuur. En plaats er nog wat meer beelden in die bewoners en wandelaars het gevoel geven er welkom te zijn, zoals ze de roep van het prachtige bronstige hert aan het begin van het terrein niet kunnen weerstaan. TIP van ZORGVISITE.
Over het kleinschalig wonen is heel goed nagedacht en goed uitgevoerd
Meteen bij de ingang werd ons oog getrokken naar de in natuursteen opgetrokken huizen waarvan de buitenruimte afgeschermd is door enerzijds fraaie houten palen
en anderzijds door een hekwerk waar de natuur zijn tijd nog voor nodig heeft.
In geschakeerde huizen, gebouwd rond een leuk ingerichte buitenplaats,
wonen in totaal 64 mensen met dementie in 8 groepswoningen. Het wordt KSW Heinesbergerweg genoemd. Binnen- en buitenruimten zijn ingericht volgens de filosofie van onze zielsverwant Anneke van der Plaats. Net als wij stelt zij dat de omgeving waarin iemand met dementie zich bevindt en de prikkels die daarin plaatsvinden in hoge mate bepalend zijn voor het gedrag van mensen met dementie. Wat we zo koekeloeren ziet er buiten en binnen gewoon zeer huiselijk uit: elk huis heeft zijn eigen voordeur, naambordjes en bellen bij de voordeur.
Er staan kapstokken in de gang.
Het enige dat we opmerken is dat, hoe leuk de keuze voor een overhangend dak ook is, het mogelijk wel snel donker kan zijn in de woningen. In ieder geval op deze ietwat grijze dag zien we overal de lampen voluit branden. We weten dat mensen met dementie veel licht nodig hebben, maar het is wel zo prettig als je daarvoor niet op kunstlicht aangewezen bent.
Goede inhoudelijke informatie over het leven in het pg groepswonen
Op de website treffen we een adequaat stukje tekst over het leven in de groepswoningen en we zien veel foto’s van zowel binnen als buiten. Het is prettig dat Camillus een kast en nachtkastje kan leveren als de bewoner er zelf niet over beschikt. TIP van het HUIS. Het lage instapbed wordt standaard door Camillus geleverd. De keuze voor een bed zouden wij ook bij de bewoners willen overlaten. Regel pas een laag instapbed als de bewoner of de zorg/verpleging er aan toe is, Camillus! Zie bijvoorbeeld De Reigershoeve. TIP van ZORGVISITE.
Wat we ook goed vinden is dat bewoners voor de gemeenschappelijke ruimtes gestimuleerd worden zelf dingen mee te nemen, zij het dat er wel aan eisen van brandveiligheid, de arbeidsomstandigheden voor de zorg en de hygiëne moeten worden voldaan. Goed dat dit zo benoemd wordt, want daarmee hou je wel regie. We kennen voorbeelden genoeg van misverstanden en gekissebis over wie over de inrichting gaat of dat een ieder, waaronder goed bedoelende familie, maar wat doet. TIP van het HUIS.
TIP over de zorgbezetting: vereis dat de zorgorganisatie ze publiceert
En we geven nog een TIP van ZORGVISITE die zeer actueel is in het kader van de discussie over de normen personeelsbezetting in de ouderenzorg. Na ruim 130 zorgvisites en een dito aantal beoordelingen van de websites hebben wij nog nooit een organisatie aangetroffen die zijn bezetting en kwalificaties van de medewerkers publiceert. Als je daar bij stil staat is dat eigenlijk best raar. Want op elk product dat je koopt staat wat erin zit. Is het publiceren van je bezetting eigenlijk niet net zo vanzelfsprekend?
Groepswonen voor mensen met complex somatische aandoeningen: een dilemma
Het blijft niet onopgemerkt dat we rondwandelen en rondneuzen. Het groepswonen voor de somatische bewoners is ook mooi aangelegd.
Het gecreëerde pleintje met beeldengroep moet nog wat gaan leven maar de richting is helemaal goed.
Wel vinden wij -zoals we aan het begin beschreven- dat er meer actieve ontspanning kan worden gestimuleerd. Minder te spreken zijn we over de anonieme benamingen voor de huizen A, B, C, etc.
Waarom niet gewoon huisnummers zoals in een woonwijk? Nog opvallender vinden we dat er hier geen naambordjes zijn. We lopen er nog speciaal helemaal voor terug als we al weer bij de auto staan, omdat we het eigenlijk niet kunnen geloven! TIP van ZORGVISITE: gewoon huisnummers en altijd naambordjes van de bewoners.
We worden uitgenodigd een woning te bezoeken. Het ziet er op zich goed uit, alhoewel de huiselijkheid van de woningen voor de mensen met dementie groter lijkt. We zien aan de ondereinden van de poten van een eettafelstoel een vernuftig apparaatje dat de stoel wieltjes geeft en daarmee verrijdbaar maakt. Erg goed als oplossing, zodat mensen niet altijd in hun rolstoel aan tafel hoeven zitten. TIP van het HUIS. Helaas werd de medewerker wat argwanend toen we vroegen of we er een foto van mochten maken. Verder zagen we een mooi alternatief voor het kantelraam, namelijk een smal verticaal raam dat open kan.
Alhoewel? Waarom eigenlijk alleen zo’n klein raam dat als enige open kan in de privé kamers van de bewoners met somatische problemen, terwijl er voor hen op zich geen vrijheidsbeperkingen zijn. Of is dat toch voor een enkeling wel het geval en wordt er dan voor het gemak een one fits all oplossing gezocht? Daar zou je dan het fijne van willen weten.
En toch? Zeker na een uitvoerig gesprekje met een tamelijk jonge bewoner, komt bij ons de vraag op: is deze formule van groepswonen voor deze groep van bewoners wel van deze tijd? Ga eens na, je woont met zeven jouw onbekenden, je hebt alleen nog maar een eigen zit/slaapkamer en je wordt steeds geacht anderen om je heen te hebben. Veel privacy heb je niet meer. Je hebt geen eigen voordeur hier. Je hebt geen eigen toegang tot je terrasje, zodat je een eigen stempel op kunt zetten, of een tuintje kunt creëren. Nadeel van de bouw hier is ook dat de kamers van de bewoners maar aan een kant ramen (en deze zijn niet al te groot) hebben. Jammer dat het geen doorzonkamers zijn. We praten er lang over hoe met dit dilemma om te gaan, maar kunnen niet tot een andere conclusie komen, dan dat je het zo niet moet doen. Beter zou zijn dat je bewoners een eigen studio biedt, met op een slimme manier daaraan verbonden gemeenschappelijke ruimten, die gebruikt kunnen worden door de bewoners. De balans tussen privé- en gemeenschappelijke ruimtes moet voor deze doelgroep ons inziens echt anders. Hun eigenwaarde, waardigheid en persoonlijkheid zal erdoor groeien.
Een theehuis van lik me vestje
We zijn in voor een versnapering en snellen ons naar het leuke geafficheerde theehuis op het terrein. We kunnen er kort over zijn. Dit is geen theehuis. Het is een als theehuis vermomde kantine, kaal en zonder ziel. We worden er nog sacherijniger van als we aan de koffie gaan. Voor de cappuccino die hier geserveerd wordt hebben we echt geen woorden.
Een zoektocht naar Camillus als onderdeel van De Zorggroep
Het is een uitdaging om Camillus via de website van De Zorggroep opnieuw te vinden als we onze research starten om de recensie te schrijven. We vinden Camilushof op het zelfde adres, maar dat blijken 31 zorgappartementen te zijn in een gebouw met een glazen dak, waarvan wij ons afvragen waar was dat dan? Onder kleinschalig wonen tref je de groepswoningen voor dementie KSW Heinsbergerweg.
Onder zorgcentra locaties geen Camillus. De zoekfunctie op de De Zorggroep website geeft ook geen Camillus hit. Uiteindelijk vinden we verpleeghuis Camillus; als je de contactbutton van de website in klikt, krijg je Verpleeghuis Camillus onder locaties. En zo vinden we ook een e-mailadres om deze Zorgvisite naar toe te sturen. Want verder tref je nergens, noch bij de zorginhoudelijke diensten, noch bij de organisatiestructuur informatie e-mailadressen van de functionarissen. Ouderwets. Alleen de Raad van Toezicht presenteert zich met portretfoto’s. Kom op Raad van Bestuur, locatiemanagers en ondersteunende diensten, jullie zijn de gezichten van de organisatie die de mensen moeten herkennen en vinden! Maak jezelf zichtbaar. TIP van ZORGVISITE. De website is verder verzorgd, maar wel functioneel-organisatorisch van aard met functionele foto’s en informatie. Het is de vraag of er nagegaan is hoe de cliënten en hun naasten de website ervaren. We zien een medewerkers login functie. We zeggen het ook hier nog maar weer een keer: graag ook een eigen login voor cliënten of hun vertegenwoordigers. TIP van ZORGVISITE.
Twee waarderingen
We besluiten vanwege de sterk wisselende ervaringen tijdens deze Zorgvisite tot twee waarderingen over te gaan. Het kleinschalig wonen voor mensen met dementie waarderen we erg hoog. Die van de overige op het terrein aangetroffen en bezochte gebouwen als het groepswonen voor somatische cliënten en het theehuis waarderen we minder.
Zorgvisite afgelegd oktober 2016
Copyright Dames THe, Tineke van den Klinkenberg en Hetti Willemse; Publicarea
