Berkenstede
Berkenplein 300,
1112 CL Diemen
info@cordaan.nl
Tel: 020-344 3400
www.cordaan.nl/locatie/berkenstede
Op de website treffen we geen emailadres voor Berkenstede
Stuurmanskunst voor een waterkasteel gevraagd
3 THe kopjes
Deze recensie is samen met Mieke Sachs, o.a. stageconsulent bij een ROC, die in het kader van een programma van de Leyden Academy als ‘schoonzus’ van de dames THe mee op Zorgvisite ging.
De hulpvaardige medewerkers van De Diem hebben ons aangeraden om ook Berkenstede te bezoeken, dat een paar honderd meter verderop ligt. Berkenstede is in 2004 in gebruik genomen. Onderweg ernaartoe lopend mijmeren we over Thuis Voelen en onderstaand gedicht borrelt op:
Wat is thuis-voelen
Omdat thuis-voelen een herinnering is
bestaat thuis-voelen omdat tevens
het omgekeerde het geval is,
ik bedoel dit: omdat thuis-voelen ons
herinnert aan thuis-voelen achtervolgt het
ons en daarom ontvluchten wij het
en omgekeerd, ik bedoel dit: dat wij
thuis-voelen zoeken omdat het zich
verbergt in onze herinnering en
omgekeerd, ik bedoel dit: thuis-voelen
moet ergens en ooit zijn omdat wij dit
ons herinneren en ons dit herinnert.
Vrij naar Rutger Kopland, wat is geluk
Dit gedicht raakt prachtig aan het ongrijpbare van zich thuis voelen, dat waarvan je weet dat het er is of juist niet, en waar van je vaak niet precies kan aangeven wat dat dan is en waarom het er is. Wat maakt nu dat een mens zich thuis voelt of juist niet? We gaan er naar op zoek op deze bewolkte dag in juni 2017 bij Berkenstede, woon-, zorg- en dienstencentrum aan de Weespertrekvaart in Diemen-Zuid. Modern wonen aan het water, aldus de Cordaan website.
Modern wonen aan stilstaand water
Jazeker, de majestueuze gebouwen staan in het water. FOTO Dat zie je direct. Daar is geen speld tussen de krijgen. Maar hoe wordt de slogan op de website van Cordaan eigenlijk tot kwaliteit in de praktijk gemaakt? Nederland – Waterland toch? Hoe leuk zou het dan niet zijn om datgene waar de architect vast zijn wow-effect mee had willen bereiken ook van toegevoegde waarde van de bewoners en zijn/haar naasten te laten zijn. Helaas, helaas. In feite is al het water rond Berkenstede stilstaand water. Op geen enkele manier wordt dit blauwe goud benut. De enige benutting die we vol enthousiasme oplopen is een vast door de brandweer voorgeschreven steigerpad van een meter of tien om de kantoren van de medewerkers op de begane grond snel te kunnen ontruimen.
Oh, wij schudden de mogelijkheden zo uit de mouw: vissteigers, drijvende eilandjes waar vogels zich gaan nestelen, net als in het Parc de Luxembourg in Parijs miniatuur bootjes laten varen, een waterwandeling over rollator en rolstoelvriendelijke paden om de gebouwen, een waterfiets die ook door mensen met een handicap gebruikt kan worden, een zwembadje… TIP van ZORGVISITE. We weten hoogstpersoonlijk dat de bestuursvoorzitter van Cordaan een waterminnaar is en dat Cordaan er een goed hart voor heeft. Cordaan is immers ook de initiatiefnemer en eigenaar van rondvaartboot Ilje waarmee vele mensen met een zorgvraag de mogelijkheid wordt gegeven om heerlijk door de Amsterdamse grachten en havens te varen.
Buiten bankjes met de rug naar het water en zicht op blik
De parkeerplaats houdt afstand van het plein voor het gebouw. Dat is plezierig. Aan het water staan bankjes maar met het gezicht naar de geparkeerde auto’s!
Gezellig is anders. Hoe moeilijk is het te bedenken dat uitkijken op het water en omgeving een veel aardiger aanblik geeft en uitnodigt om er te gaan zitten. Het zal de gemeente wel (weer) zijn die dit op zijn geweten heeft, edoch Berkenstede, je staat erbij en kijkt ernaar… TIP van ZORGVISITE. Verder doorlopend vinden we weer de jeu de boulesbaan
waarvan we ook dit weer denken: wie gebruikt deze als je niet weet waar je de ballen ervoor kunt lenen? Binnen treffen we daar nergens een uitnodiging voor. Gelukkig hier wel bankjes die ook een goede kant op staan.
Vier woontorens
Het is even zoeken tussen alle torenflats en er is geen bewegwijzering naar het ware Berkenstede, noch naar allerlei zaken op het terrein om in de buurt. Je moet het echt zelf ontdekken. TIP van ZORGVISITE.
Al vragend wordt ons de ingang gewezen. Het hele Berkenstede gebouw bestaat uit vier – ons inziens – massieve woontorens, die met elkaar verbonden zijn door ‘de straat’, het centrale gedeelte. Alleen via de website worden we er wijs uit waar nu eigenlijk wie woont.
De Bomentoren bestaat uit acht verdiepingen met 85 ruime, lichte tweekamerappartementen van ± 48 m² met eigen badkamer. Vier van deze appartementen zijn geschikt voor twee personen. Bewoners ontvangen er zorg op maat.
In de Faunatoren wordt verpleeghuiszorg verleend. De toren heeft 60 woonslaapkamers van circa 17 m², verdeeld over vijf verdiepingen.
Op de eerste drie etages wonen bewoners met psychogeriatrische verpleeghuiszorg. Op de vierde en vijfde etage biedt Cordaan somatische verpleeghuiszorg. Op iedere etage zijn twee gemeenschappelijke huiskamers.
De Bloementoren is ingericht voor Geriatrische Revalidatie Zorg. Clienten kunnen hier in een therapeutisch klimaat revalideren. Daarnaast biedt de Bloementoren ook een mogelijkheid voor tijdelijke opnames. Dit noemt men ELV (Eerste Lijns Verzorging). Deze plaatsen zijn voor oudere mensen welke, om diverse redenen, tijdelijk niet in hun eigen huis kunnen wonen.
Ons rondje om het huis is een hele ronde. Waarbij naarstig speuren naar welke buitenruimte heeft nu de facto elke woning of verdieping ons niet vrolijk stemt. FOTO We vinden op de immense bouwmassa de makkelijk bereikbare balkons en terrassen maar stiefmoederlijk bedeeld. En dat geldt in het bijzonder voor de sterk inpandig gebouwde terrassen voor de mensen met dementie.
Het gras tussen de gebouwen heeft ook nog oneindig potentieel voor bijvoorbeeld een sport en spel plek voor jong en oud, waardoor reuring ontstaat en bewoners worden verleid naar buiten te gaan en ontmoetingen te bevorderen. TIP van ZORGVISITE.
Rokers hebben niet het alleenrecht op de entree
Voor het gebouw valt ons oog op een speels houten zitelement, aangekleed met plantenbakken. Dit nodigt uit.
Alleen bederft zo’n vervelende rokerspaal pal voor de entree weer het eerste gastvrijheidsgevoel. Op onze Zorgvisitewebsite hebben we al best wat voorbeelden geplaatst hoe het ook kan. Aan de achterkant is ook nog een entree waar wat medewerkers zitten. De buitenruimte daarvoor heeft ook nog een aardig aantal hagen in volgorde staan, maar waar dienen die voor? Juist op een warme dag als deze kunnen wij ons voorstellen dat je de schaduw daarvan voor van alles kunt benutten.
Vanuit de binnenstraat zien we een buitenterras met daarin een rechthoekige vijver. Op zich is zo’n vijver aardig, maar als je hem vervolgens met netten afdekt, wat is dan het nut?
En het terras, waarvoor onze waarschuwing die we vaker geven ook geldt: “let op uw saeck” (want gauw een rommeltje en geen schone tafels en kris kras geplaatste stoelen) ligt ook wel een heel eind van de cafetaria bij de entree aan de voorkant en het begin van de binnenstraat.
’t Zijn de kleine dingen die het ‘m doen
Als we de centrale brede binnenstraat inlopen
valt ons oog als eerste op de hoge balie bij de receptie. Dit creëert afstand tussen receptionist en bewoner/bezoeker. Omdat de receptie aan de zijkant ligt heb je ook niet makkelijk zicht hebben op wie er zoal binnenkomt. Wij opteren meer voor een ontvangsttafel waar de medewerkers zich als gastvrouwen achter bewegen en waarop bijvoorbeeld een mandje met appels en pepermuntjes klaar staat. Ook hiervoor levert een scroll langs wat Zorgvisites veel inspiratie op. TIP van ZORGVISITE.
Decorbouwer en plattegronden
We voelen ons wat verloren in deze brede binnenstraat ook doordat heldere bewegwijzering en aansprekende plattegronden ontbreken. Wat is waar te vinden, waardoor mensen weten waar je voor wat terecht kunt en ze eerder in de verleiding zullen komen in beweging te komen en bewoners mee te nemen. TIP van ZORGVISITE. De straat als geheel kan ook meer als straat gedecoreerd worden. Wij waren eens in een verpleeghuis waar elke vijf jaar een decorbouwer de vrije hand kreeg om de verbeelding en het gevoel van een winkel/restaurantstraat (en daardoor het gebruik ervan) te realiseren.
Sportzaal en Winkel van Sinkel
In de straat zien we een sportzaal met vrije uren. Mooi dat is gekozen voor de term sportzaal!
En dat je hier op aangegeven uren ook zelf terecht kan. TIP van het HUIS.
In de straat ook een kapsalon en een Winkel van Sinkel, waar onder meer tweedehands- en vintage kleding wordt verkocht en waar cadeautjes te koop zijn. We zien couturiermerkjes in de kleding waar je u tegen zegt. TIP van het HUIS.
Grenzend aan de binnenstraat is een groot restaurant, met rode en oranje stoelen en gordijnen. Op de website lezen we dat ook buurtbewoners hier welkom zijn en kunnen mee-eten.
Aan het einde van de binnenstraat zien we een ruimte waar wordt gewassen en ook de kleding van de bewoners keurig in de plooi wordt gestreken. De was geurt lekker en de dames staan ons vriendelijk te woord.
Iedereen kan de lift in maar van de etage niet af
We willen ook ervaren hoe het wonen op een etage is. We nemen een willekeurige lift en stappen uit. Het blijkt een etage te zijn waar mensen met dementie/alzheimer wonen.
We zien vanaf de ruimte voor de lift de twee woonkamers en de privéruimten van bewoners. Menig deur daarvan staat open. De ruimten zien er zo op het eerste oog goed verzorgd uit. Helaas voor deze bewoners geen begane grond. Dat blijft zo een ding. We willen terug en staan dan beteuterd te kijken. Oei, we kennen de code niet. Met het smoesje ‘verkeerde etage uitgestapt’ redt een vriendelijke medewerker ons. Evenwel, Cordaan, let op: niet iedereen is zo van goede bedoelingen als de Dames THe.
Vlaggenschip van de Cordaan vloot
We nemen een kop koffie en een heerlijk broodje bal gehakt bij de cafetaria en nemen dat mee naar de binnenstraat. De tafel waaraan we gaan zitten kan goed een nat doekje gebruiken. In de leuke vitrine zijn de gebakjes met een plasticje afgedekt.
Berkenstede is nog niet zo oud, maar toch ook al weer van 2004. We zien best veel kleine beschadigingen aan muren, waar eenvoudig iets aan op te knappen is.
Al met al wanneer we zo rondlopen bekruipt ons het gevoel dat hier een stuurman en een hoofdsteward goede diensten kunnen verlenen. Vol bezieling, verbinding en gevoel van eigenaarschap zouden zij Berkenstede onder hun hoede dienen te nemen en op koers houden. Cordaan heeft een hele vloot aan zorglocaties. Berkenstede kun je een fraai vlaggenschip laten zijn.
Bezoek afgelegd juni 2017
Copyright: Dames THe, Tineke van den Klinkenberg en Hetti Willemse/Publicarea
